İsa’yı Eski Antlaşma’da görebilmemizi sağlayan en iyi öğretmen, yine İsa’nın kendisidir. Yuhanna 5:39’da İsa şöyle der: ‘‘Kutsal Yazılar’ı araştırıyorsunuz. Çünkü bunlar aracılığıyla sonsuz yaşama sahip olduğunuzu sanıyorsunuz. Bana tanıklık eden de bu yazılardır!’’ Birçokları tarafından bilinen diğer olay ise, İsa’nın Emmaus yolunda Kleopas ve diğer öğrenciyi azarlamasıdır. ‘‘Sizi akılsızlar! Peygamberlerin bütün söylediklerine inanmakta ağır davranan kişiler!’’ (Luka 24:15) diyen İsa, konuşmalarında Kutsal Yazılar’ın kendisiyle ilgili olan kısımları açıkladı (Luka 24:25-27).
Kral Davut, İsa’nın ölümden dirilişine dair peygamberlikte bulunmuştu. Mezmur 16:10 şöyle der: ‘‘Çünkü sen beni ölüler diyarına terk etmezsin, sadık kulunun çürümesine izin vermezsin.’’ Bu nedenle Eski Antlaşma’da yer alan olaylarda ve peygamberlik sözlerinde İsa’yı görmek, şaşırtıcı olmamalı. Kutsal Yazılar’da geleceği önceden bildirilen İsa, ikinci gelişinde Kral olarak hüküm sürecek olandır. Ancak birçok kişi İsa’nın hem Eski Antlaşma’daki varlığını hem de birinci ve ikinci gelişi hakkında önceden bildirilen peygamberlik sözlerini gözden kaçırıyor.
İsa’nın Eski Antlaşma’da Görülmesi
İsa, Eski Antlaşma’da ilk kez Saray’ın cariyesi Hacer ile karşılaşmasında ‘Rab’bin Meleği’ olarak ortaya çıkmıştır (Yaratılış 16:7). Ardından Eski Antlaşma’nın diğer bölümlerinde aralıklı olarak görünmeye devam eder. Beytlehem’de bir bebek olarak dünyaya gelen İsa, Eski Antlaşma’da ‘RAB’bin meleği’ ve ‘RAB/Yahveh’ olarak anılır (Yaratılış 12:7; 17:1). RAB’bin meleği ifadesi, O’nun doğasını tanımlamıyordu. İbranice ‘melek’ (mal’ak), ‘gönderilen’, ‘elçi’ anlamına gelmektedir. Teologlar, RAB’bin meleği ifadesiyle Eski Antlaşma’da Mesih’in ortaya çıkışı anlamına gelen ‘kristofani’ terimine işaret etmektedir. Yaratılış 16:13’te şöyle yazılıdır: ‘‘Hacer, ‘‘Beni gören Tanrı’yı gerçekten gördüm mü?’’ diyerek kendisiyle konuşan RAB’be ‘El-Roi’ adını verdi.’’
İsa’nın Eski Antlaşma’da ortaya çıkışının diğer örneği Yaratılış 22:11,15’te görülebilir. İshak, oğlunu kurban etmek üzereyken RAB’bin meleği göklerden kendisine seslendi. Mısır’dan Çıkış 3:2’de Musa’ya çalıdan yükselen alevlerin içinde görünen yine RAB’bin meleğiydi. RAB’bin meleği şöyle seslendi: ‘‘Ben babanın Tanrısı, İbrahim’in Tanrısı, İshak’ın Tanrısı ve Yakup’un Tanrısı’yım.’’ (Mısır’dan Çıkış 3:6) Ardından Manoah’a ve karısına görünen RAB’bin meleği (Hakimler 13:2-25), İsrail’i kötülükten kurtaran olan Kurtarıcı idi (Yeşaya 63:9). İsa Mesih, sıkıntılarla boğuşan ve yolunu kaybeden halkına yardım etmek için yeryüzüne geldi. 2. Samuel 24 ve 1. Tarihler 21’de ise RAB’bin meleği, Tanrı’nın Davut’u cezalandırmasının aracısıdır.
Eski Antlaşma’da Mesih’in Gelişi Hakkında Peygamberlik Sözleri
Yazar J. Barton Payne, Eski Antlaşma’da Mesih’e dair 574 peygamberlik sözünün yer aldığını belirtti. Payne, 348 ayeti içeren 127 peygamberlik sözünün varlığına değindi. Pentatök’te (Musa tarafından yazıldığına inanılan ilk beş kitap) en az altı peygamberlik sözü bulunmaktadır (Yaratılış 3:15; 9:27; 12:2-3; 49:8-12; Çölde Sayım 24:15-19; Yasa’nın Tekrarı 18:15-18).
Yaratılış 3:15’te Tanrı, yılana, ‘‘Seninle kadını, onun soyuyla senin soyunu birbirinize düşman edeceğim. Onun soyu senin başını ezecek, sen onun topuğuna saldıracaksın’’ dedi. Yani Tanrı, kadının soyundan gelen bir kişinin Şeytan’ı yeneceğini önceden bildirdi. Yaratılış 9:27, ‘‘Tanrı Yafet’e bolluk versin, Sam’ın çadırlarında yaşasın’’ der. Peki Tanrı, Sam ile kimden bahsetmişti? Araplardan mı yoksa Yahudilerden mi söz ediyordu? İbrahim, Mezopotamya’nın Ur kentinden İsrail’e doğru gitmeye çağrıldı. Yaratılış 12:3’te İbrahim’in yeryüzündeki tüm uluslar için bereket olacağı bildirildi. Yahuda oymağı için bu vaat daha da daraltılabilir. Yakup’un oğlu olan Yahuda, Tanrı’nın krallık asasını vereceği ve Mesih’in soyunun kendisinden geleceği kişi olacaktı (Yaratılış 49:8-12). Aslında Yahuda’nın soyundan gelecek olan bu kişi, ‘Yakup soyundan bir yıldız’ olacaktı (Çölde Sayım 24:17). Ayrıca gelecek olan Mesih, hem peygamber (Yasa’nın Tekrarı 18:15) hem de kral (Mezmur 72) olacaktı. Eyüp 33:23-28’de ise Mesih, ‘melek’ ve ‘arabulucu’ olarak tanıtılıyor. 1. Samuel 2:1-10’da ‘Meshedilmiş’, 1 Samuel 2:35-36’da ise ‘güvenilir kâhin’ olarak adlandırılıyor.
En göze çarpan kısım ise, 2. Samuel 7’de yer alan ve Mezmur 132’de ayrıntılı olarak açıklanan Davut’un Antlaşması’dır. Kral Davut 2. Samuel 7:19’de şöyle haykırdı: ‘‘Ey Egemen RAB, sanki bu yetmezmiş gibi, kulunun soyunun geleceği hakkında da söz verdin. Ey Egemen RAB, insanlarla hep böyle mi ilgilenirsin?’’
Mezmur 11, Mesih’in işlerini anlatırken; Mezmur 118, Mesih’in reddedileceğini; Mezmur 69 ve 109, Mesih’in ihanete uğrayacağını; Mezmur 22 ve 16, öleceğini ve dirileceğini; Mezmur 2 ve 110, meshedilen Kral olduğunu hatırlatmaktadır. Eski Antlaşma’da yer alan diğer paygamberlik sözleri ise şunlardır: Yeşaya 7:14’te Mesih’in bir bakireden doğacağı anlatılmaktadır. Mika 5:2, Mesih’in Beytlehem’de doğacağı, Yeşaya 40:3-5 ve Malaki 3:1, Vaftizci Yahya tarafından yolunun hazırlanacağı bildirilmektedir.
Zekeriya 9:9-10 ve Mezmur 118:25-26, kalabalığın ‘Hozana’ diye bağırırken, Mesih’in zaferle Yeruşalim’e gireceğini önceden duyurulmuştur. Zekeriya 2:10’da Mesih’in bedeninin deşileceği, Yeşaya 53:6, 9, 12’da ise hepimizin cezasını yükleneceği bildirildi. Eski Antlaşma’daki peygamberlik sözleri bunlarla sınırlı değildir. Daniel 7:13, Mesih’in yeryüzüne ikinci kez geleceğini ve Yeruşalim’de kralların Kralı olarak hüküm süreceğini bildirmektedir.
Mesih’in varlığı konusunda, Eski Antlaşma ile Yeni Antlaşma arasında güçlü bir ilişki vardır. Günahlarımızın bedelini ödemek için acı çekmek üzere dünyaya gelen, ikinci gelişinde görkemiyle hüküm sürecek olan İsa Mesih, lütufkar Tanrı’nın şaşılası armağanıdır.
KAYNAKÇA: https://www.gordonconwell.edu/blog/jesus-in-the-old-testament/#
