Çünkü61 kez okundu.
Bağımlılığımızı İfade Etmek: Oruç İçin Kutsal Kitap Örneği
Tanrı’ya olan ihtiyacınızın en son ne zaman farkına vardınız? Benliği her şeyin üstünde tutan bir kültürde yaşıyoruz ve bu da Yaratıcımıza tamamen bağımlı olduğumuz gerçeğini unutmamızı kolaylaştırıyor. Oruç tutmanın Kutsal Kitap’taki nedenlerinden biri, imanımızın yalnızca Tanrı’ya bağlı olduğunu göstermektir. Makale, orucun önemine dair Kutsal Kitap’tan bir örnek sunacak ve Hıristiyanların bugün bu uygulamaya devam etmeleri için altı neden açıklayacak.
Kutsal Kitap’ta Oruç
Çağlar boyunca Tanrı’nın halkı oruç tutmuş, bir süre yiyeceklerden uzak durmuştur. Eski Antlaşma’da oruç, genellikle felaketle sonuçlanan bir olaydan sonra ya da önemli bir girişimden önce Tanrı’nın halkının verdiği bir tepkiydi.[1] Hıristiyanlık da oruç tutma konusunda uzun bir geçmişe sahiptir. İsa’nın ve erken kilise döneminde Hristiyanların yeni bir hizmete başlamadan önce oruç tuttuğunu görüyoruz[2].
Kutsal Kitap’a Uygun Gerçek Oruç
Kutsal Kitap’a uygun oruç sadece yemeden içmeden kesilmek değildir. Bu ruhsal disiplini uygulamak için farklı hedeflerimiz olabilir: Günahla yüzleşmek, sevdiğimiz birinin Rab’be gelmesini istemek ya da yaşamımızda ruhsal bir gelişme görmek için oruç tutabiliriz. Bunların hepsi göksel krallıkla ilgili amaçlardır. Krallık amaçları olmadan tutulan oruç, oruç değil sadece diyettir!
Oruç ve Çarmıh
Oruç nihayetinde çarmıha işaret eder. Çünkü oruç tutarken, Tanrı’nın krallığı için bizi hayatta tutan bir şeyden vazgeçeriz. Mesih, insanlığın kurtuluşu için Tanrı’nın krallığını kurmak üzere Baba’ya itaat ederek yaşamından vazgeçmiştir. Yaşamından vazgeçme isteği sayesinde bizi Baba’yla barıştırdı. Çektiği acılar ve ölümü benim günahlarım içindi ve dirilişi. Peki İsa neden oruç tuttu? İsa oruç tuttuğunda, Tanrı’nın halkıyla özdeşleşti. Tıpkı Tanrı’nın halkının çölde sınandığı gibi, İsa da kendisinin sınanmasına izin verdi. Bu şekilde Baba’ya ve bize olan olan sevgisini ve görevine olan bağlılığını gösterdi.
Yanlış Nedenlerle Oruç Tutmak
Yanlış nedenlerle oruç tutmak mümkündür:
İsa’nın Matta 6:16-18’de açıkça belirttiği gibi, oruç başkalarının beğenisi kazanmak için tutulmamalıdır. Oruç, Mesih’in tamamlanmış işine dayanır. Şu sonuca dayanır: Bu dindarlık eylemi günahlarınızın kefareti olmayacaktır. Yalnızca İsa’nın kanı günahlarınıza kefaret olabilir. Ruhsal yaşama yol açmak için bedeni öldürmek amacıyla oruç tutmayız. Bu Gnostisizmdir. Aksine, inancımızın başka hiçbir şeye değil, yalnızca Tanrı’ya olduğunu göstermek için oruç tutarız. Oruç, Tanrı’yı zorlamak için yapılan bir açlık grevi değildir.[3] Oruç tutarak Tanrı’ya kendi isteğimizi dayatmayız, ama O’nun tarafından ruhsal olarak beslenmek istediğimizi ilan ederiz.
Oruç Tutmak İçin Kutsal Kitap’tan Altı Neden
İnsanlar Tanrı’ya duydukları özlemi ifade etmek için oruç tutarlardı. Peygamber Yoel (2:12) şöyle yazar: ”RAB diyor ki, “Şimdi oruç tutarak, ağlayıp yas tutarak Bütün yüreğinizle bana dönün.” Burada Rab’bin orucun bizi Tanrı’ya yaklaştıran bir araç olduğunu ilan ettiğini görüyoruz.
İnsanlar Tanrı’nın krallığının ilerlediğini görmek için oruç tuttular. Pavlus ve Barnaba ilk müjdeleme yolculuklarından önce oruç tuttular. İnsanların iyileştiğini görmek istiyoruz. Kaybolmuş insanların Tanrı hakkında bilgiye ulaşmalarını ve kurtarılmalarını görmek istiyoruz. Evliliklerin yeniden kurulmasını arzuluyoruz. Bu yüzden lütuf tahtına yaklaşır ve arzumuzu oruç tutarak ifade ederiz. İnsanlar yüreklerini incelemek için oruç tutar. Oruç kötü şeylerden vazgeçmek değil, iyi şeylerden, yani Tanrı’nın lütfederek sağladığı yiyeceklerden vazgeçmektir. Oruç tutarak, Tanrı günlük ihtiyaçlarımızı karşılasa da, asıl ihtiyacımız olanın Tanrı’yla her gün buluşmak olduğunu onaylarız.
İnsanlar Tanrı’nın isteğini anlamak için oruç tutar. Kutsal Kitap bu ruhsal disiplini dua ile ilişkilendirir, çünkü kendi ihtiyaçlarımız yerine krallığın ihtiyaçlarına odaklandığımız için dualarımızı değiştirir ve güçlendirir. Bazen insanlar kederlerini ifade etmek için oruç tutarlar. Nehemya Tanrı’nın kentinin harap olduğunu fark ettiğinde oruç tutmuştu. Keder üzerimize çöktüğünde, genellikle iştahımızı kaybederiz. İnsanlar düşmanlarından ya da tehlikelerden kurtulmak için oruç tutar. Ester, Tanrı’nın halkının düşmanlarının onları katletmeye hazırlandığını fark ettiğinde oruç çağrısında bulundu (Ester 4:15, ayrıca bkz. dipnot 1).
Sonuç
Oruç, Tanrı’ya her şeyden daha çok ihtiyacımız olduğunu ifade eder. Tanrı’nın Krallığı için başarılı olmanın bir yoludur. Yeşaya 58:8-9, Kutsal Kitap’a uygun oruç tutarak nelerin yaşanacağını açıklar:
Işığınız tan gibi ağaracak,
Çabucak şifa bulacaksınız.
Doğruluğunuz önünüzden gidecek,
RAB’bin yüceliği artçınız olacak.
O zaman yardım çağrılarınızı RAB yanıtlayacak,
Feryat ettiğinizde, ‘İşte buradayım’ diyecek.
DİPNOT
[1] Israel fasted after their defeat against the Benjamites (Jdgs 20:26). Samuel led the people of God to fast after they recovered the ark from the Philistines (1 Sam 7:6) . The men of Jabesh Gilead fasted to indicate their sorrow over the death of Saul and Jonathan (1 Sam 31:13; 2 Sam 1:12). David fasted on behalf of his sick child (2 Sam 12:16). Faced with a great multitude of attackers, Jehoshaphat declared a fast (2 Chron. 20:2) for the nation. Others who fasted are Daniel (Dan 9:3), Ezra (Ezra 8:21), Nehemiah (Neh 1:4), and Esther and the Jews who lived in Susa at that time (Esth 4:3, 16).
[2] Other religions also fast, and even political and social activists use fasting to accentuate their political and social demands (Mahatma Gandhi, and Bobby Sands, to name just a few of them)
[3] https://www.harvestfellowshipofchurches.org/hp_wordpress/wpcontent/uploads/2016/04/TeachingTHE-SPIRITUAL-DISCIPLINE-OF-FASTINGTeacher.pdf
KAYNAKÇA: https://transform.westernseminary.edu/resources/biblical-case-for-fasting
