Müjdeleme konusunda erken Hristiyanlık dönemindeki uygulamalardan bazılarını tekrarlayamayız. Örneğin, İsa küçük kasabalara ve köylere odaklanarak kalabalıklardan uzak durdu. Genellikle Yahudilerle bir araya geldi. Petrus’un erken Hristiyanlık dönemindeki ve Onikiler çemberindeki yetkisi, kilisenin müjdeleme faaliyetleri konusunda model oluşturamayabilir. Pavlus’un vaaz konusundaki yaklaşımları çoğu Hristiyan için anlaşılmaz olabilir. Bununla birlikte, Petrus ve Pavlus’un müjdeleme çabaları bizlere yol gösterici olabilir.
Müjdeleme konusunda elçilerden öğrenebileceğimiz 10 şey şunlardır:
1.Tanrı’nın ve İsa’nın iradesi, müjdelemenin temelini oluşturur.
İsa, Baba Tanrı’nın isteğini yerine getirdi (Mat. 10:40; Yu. 4:34). O’nun yemeği, kendisini gönderenin isteğini yerine getirmekti. Petrus, İsa tarafından çağrıldı ve gönderildi. (Mar. 3:14; Mat. 10:1,5; Yu. 21:17–19). Pavlus’un müjdeleme hizmeti, Tanrı’nın lütfeden çağrısına ve İsa’nın görevlendirmesine dayanıyordu (Gal. 1:15–16; Elç. 9:6, 15–16).
2.Müjdecilik, çarmıha gerilen ve ölümden dirilen İsa Mesih’e odaklanır.
Dört Müjde kitabı (Matta, Markos, Luka, Yuhanna), İsa’nın Yeruşalim’deki son haftasında gerçekleşen ölüme ve dirilişe odaklanır. İsa, herkesin sonsuz yaşama kavuşabilmesi için yukarı kaldırılmasının (çarmıhta ölmesi) gerekli olduğunu söyledi (Yu. 3:14-15). 1.Petrus 2:24 şöyle der: ‘‘Bizler günah karşısında ölelim, doğruluk uğruna yaşayalım diye, günahlarımızı çarmıhta kendi bedeninde yüklendi.’’
Pavlus, ‘‘Bana gelince, Rabbimiz İsa Mesih’in çarmıhından başka bir şeyle asla övünmem. O’nun çarmıhı aracılığıyla dünya benim için ölüdür’’ der (Gal. 6:14). Çünkü, çarmıh Yahudileri ve Yahudi olmayanları barıştırdı (Ef. 2:16). Pavlus, özellikle İsa Mesih’in çarmıha gerilmesine odaklanır (1.Ko. 1:23; 2:2)
3.Müjdecilik, aynı zamanda günahların bağışlanmasına odaklanır.
İsa, iyileşen felçli adamın günahlarının bağışlandığını söyledi (Mar.2) Çünkü İsa’nın hizmeti canını birçokları için fidye olarak vermeye odaklanır (Mar. 10:45).
Yeruşalim’de, dünyanın her ülkesinden gelmiş dindar Yahudiler’e seslenen Petrus, ‘‘Tövbe edin, her biriniz İsa Mesih’in adıyla vaftiz olsun. Böylece günahlarınız bağışlanacak ve Kutsal Ruh armağanını alacaksınız’’ dedi (Elç. 2:38). Pavlus Pisidya’daki Yahudilere, ‘‘Şunu bilin ki, günahların bu Kişi aracılığıyla bağışlanacağı size duyurulmuş bulunuyor. Şöyle ki, iman eden herkes, Musa’nın Yasası’yla aklanamadığınız her suçtan O’nun aracılığıyla aklanır’’ diyerek seslendi (Elç.13:38-39)
4.Müjde’nin sözlü olan duyurulması, müjdeciliğin merkezinde yer alır.
İsa’nın Tanrı’nın Krallığı üzerine sözleri, gerçekleştirdiği mucizelerden önce gelir.
Sadukiler, halka seslenmekte olan Petrus’la Yuhanna’nın üzerine yürüdüler. Bunun üzerine şöyle karşılık verdiler: ‘‘Biz gördüklerimizi ve işittiklerimizi anlatmadan edemeyiz’’ (Elç.4:20) Pavlus, ‘‘Ulusların söz dinlemesi için Mesih’in benim aracılığımla, sözle ve eylemle, mucizeler ve harikalar yaratan güçle, Kutsal Ruh’un gücüyle yaptıklarından başka şeyden söz etmeye cesaret edemem’’ dedi (Rom.15:18).
5.Müjdeciler Tanrı’nın, Kutsal Ruh’un ve İsa’nın gücüne ihtiyaç duyar.
Cinleri Tanrı’nın eliyle kovan (Luk. 11:20) İsa, ”Kutsal Ruh üzerinize inince güç alacaksınız. Yeruşalim’de, bütün Yahudiye ve Samiriye’de ve dünyanın dört bucağında benim tanıklarım olacaksınız” dedi (Elç1:8) Kutsal Ruh’la dolu olan Petrus, Yüksek Kurul’un önünde İsa’nın ölümü ve dirilişinin önemini açıkladı (Elç. 4:8) Pavlus, ”Sözüm ve bildirim, insan bilgeliğinin ikna edici sözlerine değil, Ruh’un kanıtlayıcı gücüne dayanıyordu” dedi (1.Ko.2:4) Romalılar 15:18’de ise şöyle der: ”Ulusların söz dinlemesi için Mesih’in benim aracılığımla, sözle ve eylemle, mucizeler ve harikalar yaratan güçle, Kutsal Ruh’un gücüyle yaptıklarından başka şeyden söz etmeye cesaret edemem.”
6. Müjdeciliğin öncelikli stratejisi ilan etmektir.
İsa Mesih kalabalıkların önünde konuştu; erkeklerle ve kadınlarla, yetişkinlerle ve çocuklarla, Ferisilerle ve din bilginleriyle bir araya geldi (Mar. 1:21–34; 2:13–17; 5:1–43). Petrus, Yahudilere, Romalı konuklara ve Sezariye’deki bir komutana İsa’yı açıkladı (Elç. 2:14–41; 4:1–12; 10:34–48). Pavlus, müjdeyi Yahudilere ve Greklere, erkeklere ve kadınlara, bilgelere ve bilgisizlere duyurdu (Rom. 1:14; 1. Ko. 9:19–23).
7. Müjdelemede coğrafi ve etnik odaklı kararlar, mevcut fırsatları takip eder.
İsa zaman zaman öğrencileriyle yalnız kalmak için Yahudi olmayanların kentlerini ziyaret etti, ancak Yahudi olmayanlara da hizmet etti (Mar. 7:24–30). Petrus, Samiriyeli imanlıların Kutsal Ruh’u almadıklarını duyunca Samiriye’yi ziyaret etti, büyücü Simun’la görüştü ve birçok köyde Müjde’yi duyurdu (Elç. 8:14–25). Ardından Sezariye’deki yüzbaşı Kornelius’u ziyaret etti (Elç. 10:1–11:18). Arabistan, Şam, Yeruşalim ve Kilikya’da Müjde’yi duyurdu (Gal. 1:17, 21–23). Pavlus, Tanrı Sözü’nü ilan etmesi nedeniyle kentleri terk etmek zorunda kaldı. Bu durum Müjde’nin yeni yerlere ulaşmasını sağladı.
8. Müjdeciler, Tanrı Sözü’nü duyurmak için seyahat eder.
İsa insanların kendisine gelmesini beklemedi. Bunun yerine çiftlikleri, köyleri ve kentleri ziyaret etti (Mar. 6:56). Yeruşalim’e gitti (Yu. 2 :13; 5:1; 10:22). Petrus Yeruşalim’de, Lidda ve Şaron kentlerinde ve Samiriye’nin köylerinde Müjde’yi duyurdu (Elç. 8:14–25; 9:32–43). Pavlus, Pisidya, Listra ve Derbe gibi kentlerde, Antakya ve Efes gibi büyük şehirlerde Müjde’yi duyurmak için dolaştı (Elç. 13:48– 49).
9. Müjdeciler ekip halinde çalışır.
İsa, Onikileri insan tutan balıkçılar olmaya çağırdı (Mar. 1:17) ve onları ikişer ikişer gönderdi (Mar. 6:7). Petrus ve Yuhanna, Yeruşalim ve Samiriye’de takım halinde Müjde’yi duyururken (Elç. 3:1; 4:1; 8:14–25).; Pavlus, özellikle Timoteos ve Titus ile müjdelemeye devam etti.
10. Müjdeciler, kendini değil, her zaman Rab’bi yüceltir.
Kendisini yüceltenin Tanrı olduğunu söyleyen İsa (Yu. 8:54), öğrencilerini şu sözle teşvik eder: ”Sizin ışığınız insanların önünde öyle parlasın ki, iyi işlerinizi görerek göklerdeki Babanız’ı yüceltsinler!” (Mat.5:16). Petrus ise şöyle der: ”Konuşan, Tanrı’nın sözlerini iletir gibi konuşsun. Başkalarına hizmet eden, Tanrı’nın verdiği güçle hizmet etsin. Öyle ki, İsa Mesih aracılığıyla Tanrı her şeyde yüceltilsin” (1. Pe. 4:11).
Yahudi imanlılar, bir zamanlar kendilerine zulmeden Pavlus’un şimdi Müjde’yi duyurduğunu görünce şükretti (Gal. 1:24). Pavlus, Efesliler 1:5-6’da şöyle der: ”Kendi isteği ve iyi amacı uyarınca İsa Mesih aracılığıyla kendisine oğullar olalım diye bizi önceden belirledi. Öyle ki, sevgili Oğlu’nda bize bağışladığı yüce lütfu övülsün.” Pavlus, Rab’bin Sözü’nün her yerde duyurulması için dua etti. Çünkü, ”Beden bir, Ruh bir, Rab bir, iman bir, vaftiz bir, her şeyden üstün, her şeyle ve her şeyde olan herkesin Tanrısı ve Babası birdir” (Ef. 4:6).
KAYNAKÇA: https://www.thegospelcoalition.org/article/10-things-missions-jesus-paul/