Augsburg İnanç Bildirgesi, Gallican İnanç Bildirgesi, Belgic İnanç Bildirgesi, Westminster İnanç Açıklaması ve Kısa İlmihal, İkinci Londra Baptist İkrarı ve Dort Kanonları. Bu tarihi inanç bildirgelerinin ortak noktası nedir? Cevabı, her birinin kökünün Elçilerin İnanç Bildirgesi’ne dayanmasıdır.
İmanın On İki Maddesi olarak da bilinen Elçilerin İnanç Bildirgesi, yaklaşık bin yıllık kilise tarihi boyunca dile getirilmiş, savunulmuş ve benimsenmiş temel İncil doktrinlerini ifade eder. Tarih boyunca birçok Protestan, Elçilerin İnanç Bildirgesini, kendi kişisel imanlarının bir ilanı olarak kullanmıştır. Ayrıca, Protestan Reformundan bu yana tüm Protestan mezhepler, Elçilerin İnanç Bildirgesi’ni çekinceye düşmeden onayladı.
Göğün ve yerin Yaratanı, her şeye gücü yeten Baba, Tek Tanrı’ya ve O’nun biricik Oğlu Rabbimiz Mesih İsa’ya inanıyorum. O, Kutsal Ruh’tan vücut buldu ve bakire Meryem’den doğdu. Pontius Platus zamanında acı çekerek çarmıha gerildi; öldü ve gömüldü; ölüler diyarına indi, üçüncü gün ölüler arasından dirildi, göğe çıktı, her şeye gücü yeten Baba’nın sağında oturdu; oradan dirileri ve ölüleri yargılamak için tekrar gelecektir. Kutsal Ruh’a, Kutsal evrensel kiliseye, kutsalların birliğine, günahların affına, ölülerin dirilişine ve sonsuz yaşama inanıyorum. Amin!
Sapkınlığa Karşı
Elçilerin İnanç Bildirgesi, tanrısal bir gizem taşır. Elçilerin doğrudan bir katkısı olduğuna dair hiçbir tarihi ve yazılı kanıt olmamasına rağmen, kökleri elçilerin ve elçileri takip eden öğrencilerin öğretisine dayanır. Elçilerin İnanç Bildirgesi’nin daha kısa bir versiyonu ikinci yüzyıla kadar dayanmaktadır. Vaftiz ve şehitlik gibi konularda ikrar olarak kullanılırdı. Beşinci yüzyıla gelindiğinde, günümüzde kullanılan şekle dönüştü (International Standard Bible Encyclopedia, 1:204).
Elçilerin İnanç Bildirgesi, Müjde’yi ve Hristiyan inancını savunmak için sapkınlığa doğrudan bir yanıt olarak beyan edildi. İnanç savunması amacı taşımaktaydı. Gnostisizm ile mücadele etti. Gnostisizm, yaratılış inancı, Mesih’in enkarnasyonu (insan bedeni alışı), Mesih’in tanrılığı, İsa Mesih aracılığıyla kurtuluş gibi Elçilerin İnanç Bildirgesi’nde beyan edilen tüm doktrinleri reddetti. İlk kilise babaları, Greko-Romen kültüründeki putperestlere yönelik yazılarında Elçilerin İnanç Bildirgesi’ne sık sık atıfta bulundu.
İnanç Bildirgesi’nin maddeleri, ilk yüzyıllarda Hristiyan inancını paylaşmak ve savunmak için etkili bir araç olarak hizmet etti. Antakyalı Ignatius, Trallian’a Mektubu’nda imanlıları Kristoloji’ye (Mesih bilimi) aykırı öğretiler konusunda uyarıda bulunmak için Elçilerin İnanç Bildirgesi’nden altıntı yaptı (9:1-2). Irenaeus, üçüncü yüzyılda kilisenin inanç ilkelerini savunmak ve Gnostisizm öğretilerini reddetmek için alıntı yaptı (I.10). Augustine, Elçilerin İnanç Bildirgesi’nin sapkın öğretilerin saldırılarına karşı kullanılması gerektiğini savundu.
Ortak İnanç Bildirgesi
Erken kilise döneminde beri, Elçilerin İnanç Bildirgesi, Reform geleneklerinde kabul edilmiş ve Hristiyanlığın ana doktrinin bir özeti olarak öğretilmiştir. John Calvin, en önemli eseri olan Hristiyan Dininin Enstitüleri’nde Elçilerin İnanç Bildirgesi hakkında, ‘Tanrı’nın yanılmaz Sözü’nden temel alan, Söz’den başka bir şey içermeyen, tam ve eksiksiz bir iman özeti’ olarak bahsetmiştir (2.16.8). İngiliz Reformu’nun öncülerinden biri olan John Old, Elçilerin İnanç Bildirgesi’nin Müjde doktrini ve Kutsal Yazılar ile uyum içinde olması nedeniyle kabul ettiğini belirtti. Hollanda Reform Kilisesi’nin resmi doktriner beyanı olan 1561 tarihli Belgic İnanç Bildirgesi, Elçilerin İnanç Bildirgesi’ne ‘isteyerek kabul edilen tarihi bir bildirge’ olarak atıfta bulunmuştur (9.madde). Reformcular ayrıca sık sık Elçilerin İnanç Bildirgesi’nin öğretici yönünden yararlanmıştır. Örneğin, İsviçreli Reformcu ve Zürih’teki bir kilisenin pastörü olan Heinrich Bullinger, cemaatine verdiği ‘Hristiyanlığın başlıca ilkeleri’ başlıklı vaazında Elçilerin İnanç Bildirgesi’nden yararlandı. Önde gelen Fransız Reformculardan biri olan Pierre Viret, batıl inançlılara ve putperestlere yönelik uyarılarında Elçilerin İnanç Bildirgesi’nin büyük bir açıklamasını yayınladı.
Protestan liderler bildirgeyi benimseyip öğretmekle kalmadı, aynı zamanda destekledi ve savundu. Protestan liderler bildirgeyi benimseyip öğretmekle kalmadı, aynı zamanda destekledi ve savundu. İngiliz Püritan olan William Perkins, Viret ve Bullinger’in açıklamalarını takip ederek Elçilerin İnanç Bildirgesi hakkında, ”Elçiler tarafından öğretilmiş, iman ataları tarafından kabul edilmiş, Şehitlerin kanıyla mühürlenmiş Hristiyan inancının ruhu ve özüdür” ifadelerini kullandı. Kidderminster cemaatinde İngiliz Püritan Richard Baxter, pastörlerin vaftiz töreninde ve Rab’bin Sofrası’nda Elçilerin İnanç Bildirgesi’ne yer vermeleni tavsiye etmiştir. (The Christian Religion Expressed, sig. E5r).
İkrar Edin
Elçilerin İnanç Bildirgesi’ni kabul etmek ve sistematik olarak öğretmek, tarihsel örneklere dayanmaktadır ve tüm çağlarda Hristiyanlar için ruhsal yararları bulunmaktadır. Hristiyanlara, inancın temel doktrinlerinin özetini sunmakla beraber, ibadet ve öğrencilik gibi konularda yardımcı olmuştur ve olmaya devam etmektedir. İnanç Bildirgesi, Hristiyanların inanç savunuculuğu konusunda önemli bir parçası olmuştur. Gerçekleri, Hristiyanlığın özünü ve bir zamanlar kutsallara emanet edilen iman için sürdürülen mücadeleyi hatırlatır (Yah.3). Kilise olarak, Elçilerin İnanç Bildirgesi’ndeki sözleri yinelerken şu söze iman etmeliyiz: ”Açıkça benimsediğimiz umuda sımsıkı tutunalım. Çünkü vaat eden Tanrı güvenilirdir’‘ (İbr.10:23)
KAYNAKÇA: https://www.desiringgod.org/articles/we-believe
