Tanrı insan oldu. Dünyada çocuklarını yetiştirmek ve yeniden doğmalarını sağlamak için aramıza geldi. Bu muhteşem gerçeği düşünürken İsa’nın beden alışı üzerine 10 temel gerçeğe yer vereceğiz:
1. Enkarnasyonun (beden alma) kişisi veya öznesi, ebedi Oğul’dur.
Yuhanna 1:14: ‘‘Söz insan oldu’’ der. Yani beden alan, ebedi Oğul’dur. Baba ve Ruh’la sonsuz ilişki içinde olan Oğul, kendini alçalttı. Babasına itaat ederek kurtuluşa kavuşmamız için insan benzeyişinde doğdu (Flp. 2:6-8).
2. Üçlü Birlik’in ikinci kişisi olan ebedi Oğul, Baba’nın sureti ve görünümüdür. Dolayısıyla yüzde yüz Tanrı’dır.
Baba ve Ruh ile sonsuz bir ilişkide olan Oğul, ilahi doğayı tam ve eşit bir şekilde paylaşır. Baba’nın sureti ve görünümü olan İsa (Kol. 1:15; İbr. 1:3), yüzde yüz Tanrı’dır. Dolayısıyla Tanrı’nın tüm mükemmellikleri ve nitelikleri O’nda saklıdır (Kol. 2:9). Oğul olarak ilahi yönetimde yer alır, kendisine tapınılır ve tüm ilahi işleri yürütür (Mez. 110:1; Ef. 1:22; Flp. 2:9-11; Kol. 1:15-17; İbr. 1:2-3; Va. 5:11-12).
3. Oğul, Tanrı olarak her zaman Baba ve Ruh ile ebedi bir ilişki içinde olmuştur.
Ruh aracılığıyla Baba’dan gelen Oğul, beden aldı (Yu. 1:1-2, 14, 18). Beden alan İsa, Baba’ya itaat ederek Ruh aracılığıyla hareket etti (Yu. 5:19-30; Mar. 1:12; Luk. 4:1-21). Oğul hiçbir zaman kendi başına ya da bağımsız olarak hareket etmedi. Her zaman Baba ve Ruh ile ayrılmaz bir ilişki içinde hareket etti.
4. Beden alma, bir çıkarma eylemi değil, ekleme eylemidir.
Beden alan ebedi Oğul, tanrılığını bir kenara bırakmadı. Aksine ilahi doğasına insan doğasını ekledi (Flp. 2:6-8). Sonuç olarak İsa, yüzde yüz Tanrı ve yüzde yüz insan olan tek bir kişidir, ebedi Oğul’dur.
5. Yüzde yüz insan olan ebedi Oğul, tamamen günahsızdır.
Mesih’in insan doğası günah tarafından lekelenmedi. İsyankâr doğamız, İsa’nın insan doğasının bir parçası değildir. İsa, düşmüş bir dünyada yaşamanın tüm etkilerini deneyimledi, ancak Adem’in günahını paylaşmadı. Hiçbir zaman günah işlemedi (Mat. 3:15; Yu. 8:46; İbr. 4:15; 7:26; 1. Pe. 1:19). Bizler gibi günah karşısında ayartılmasına rağmen, Babasına kusursuz bir şekilde itaat etti ve kurtuluşumuzu gerçekleştirdi (1.Ti. 2:5; İbr. 5:5-10).
6. Bakirenin hamile kalması, beden almanın görkemli bir aracıydı.
İsa’nın beden alması, tamamen mucizeviydi ve Tanrı’nın halkını kurtarmak için lütufkar girişiminin bir göstergesiydi (Mat. 1:18-25; Luk. 1:26-38). Bakireden doğum ile Tanrı, Oğul için yeni bir doğa yarattı. Böylece insan doğasına sahip olan ebedi Oğul aracılığıyla görkemli Tanrı’yla yüz yüze gelebiliriz. İsa, kendini alçaltan ve yüceliği kenara bırakan Oğul’dur.
7. Ana rahmine düştüğü andan itibaren Oğul, insan doğasının sınırlarını aşmadı.
Beden alan ebedi Oğul, insanlığın tüm fiziki, zihinsel ve psikolojik niteliklerine sahip olarak yaşadı. İnsan yaşamının tüm güçlerini ve zayıflıklarını deneyimledi. Bilgelikte ve boyda gelişti (Luk. 2:52), sevinçleri ve hüzünleri oldu ve halkının kurtuluşu için ölüm acısını çekti (Yu. 11:33, 35; 19:30; 1. Kor. 15:3-4).
8. İlahi doğaya sahip olan Oğul, yalnızca insan doğasıyla sınırlı değildi.
Bu gerçek en iyi şekilde, Mesih’in hayatı ve hizmeti sırasında göstermiş olduğu eylemlerle (Kol. 1:16-17; İbr. 1:3) kanıtlanır. Oğul, hem Tanrı hem de insan doğasıyla hareket eder. Böylece insan doğasıyla sınırlanmamıştır. Her zaman ayrılmaz bir şekilde Baba ve Ruh aracılığıyla hareket eden Oğul, yeni antlaşmanın temsilcisi ve bizlerin aracıdır.
9. Oğul, yeni yaratılışın ilk insanı, yüce aracımız ve yeni antlaşmanın önderidir.
Beden alan Rabbimiz İsa Mesih, yaşamında, ölümünde ve dirilişinde, ilk Adem’in işlerini tersine çevirir, liderimiz ve savunucumuz olan son Adem olarak devam eder (Rom. 5:15). Beden almanın bir sonucu olarak Oğul, günahlarımızın bağışlanmasında yetkin hale gelmiştir (İbr. 2:5-18; 7:22-28; 9:15-10:18).
10. Beden alan Oğul, tamamen benzersizdir. Tek Rab ve Kurtarıcıdır.
Tanrı’nın bütün ihtişamı ve ahlaki mükemmelliği karşısında günahın etkileri dikkate alındığında, İsa’nın beden alması ve çarmıhtaki işi dışında bir kurtuluş yolu yoktur (Yu. 14:6, Elç. 4:11).
Ebedi Oğul, Tanrı’nın buyruklarını kusursuz bir itaatkarlıkla yerine getirir (Rom. 5:12-21). Beden alan İsa, temsilcimiz ve aracımızdır (İbr. 5:1). Kurtuluş umudumuz ve ruhsal yenilenmemiz yalnızca Rabbimiz İsa Mesih ile mümkündür (Rom. 3:21-26; İbr. 2:5-18).
